همه گیری ویروس کرونا زندگی تمامی ساکنان دنیا را تحت تاثیر قرار داد و باعث شد تا تغییرات زیادی در جهان ایجاد شود. اقتصاد کشورها آسیب زیادی متحمل شد ولی بیشترین آسیب به کشورهایی وارد شدن که اقتصادهای وابسته به توریسم دارند. صنعتی که در نتیجه بسته شدن مرزهای کشورها به کلی از بین رفت و حتی امروز که به تدریج شاهد از سر گیری فعالیت های اقتصادی هستیم هم در مورد از سر گیری فعالیت صنعت توریسم نمی توان صحبت کرد.
مجمع جهانی اقتصاد در گزارش اخیر خود با اشاره به تغییراتی که صنعت توریسم در دنیای پسا کرونا و البته پیش از کشف واکسن و استفاده همگانی آن خواهد کرد، نوشت: «صنعت توریسمی که می شناختیم به طور کامل از بین رفته است. هم اکنون مردم نمی توانند برای سفرهای طولانی برنامه ریزی کنند و از یک قاره به قاره دیگر بروند. مرزها بسته است وحتی کشورهایی از قبیل استرالیا و نیوزیلند هم که وضعیت را تحت کنترل درآورده اند، نمی توانند مرزهای خود را به روی مسافران خارجی باز کنند زیرا این مساله می تواند ورود ویروس را به کشورشان افزایش دهد.»
این مساله در سخنان اخیر مقامات ارشد این دو کشور هم مطرح شده بود. دو کشوری که هر دو از سر گیری فعالیت های اقتصادی خود را اعلام کرده اند و از بازشدن مرزهای مشترک خود صحبت می کنند ولی در مورد بازشدن مرزها به روی مسافران خارجی حرفی در میان نیست. آنها تاکید کردند که باز شدن مرزها به روی مسافران خارجی بستگی به وضعیت شیوع ویروس در دیگر کشورها دارد. اگر در کشورهای دیگر راهی برای کنترل این بحران یافت نشود، امکان باز شدن مرزها وجود ندارد. آنتونی فایوچی، مسول کمیته مبارزه با همه گیری کرونا در کاخ سفید هم دیروزاعلام کرد منطق حکم می کند تا زمانیکه واکسنی برای این بیماری کشف نشده است، مرزهای خارجی بسته باشد تا از ورود بیماران تازه به کشور جلوگیری شود.
یک نکته مهم برای از سر گیری سفر این است که باید کشور پذیرای توریست عاری از بیماری باشد تا توریست ها بدون نگرانی به آن کشور سفر کنند و کشور مبدا هم از سطح سلامتی بالایی برخوردار باشد تا افراد بتوانند سفر را در برنامه خود قرار دهند.
ایجاد پاسپورت سلامت یکی از راه های بازگشت رونق به صنعت گردشگری است که در ان نشان می دهد فرد بیمار است یا خیر. هم اکنون هم در کشور چین و در شهر ووهان چنین مدرکی از طرف دولت به افراد ارایه می شود که این مدرک رنگ های مختلفی دارد
تحت چه شرایطی سفر از سر گرفته می شود
مجمع جهانی اقتصاد بر این باور است که گام های زیادی برای از سر گیری سفر در دنیا باید برداشته شود. البته این گام هایی است که قبل از کشف واکسن یا با فرض ناتوانی دنیا در کشف واکسن باید برداشته شود. از جمله این گام ها تغییرات در نظام فرودگاه ها است.
در این گزارش آمده است:« بعد از حادثه تروریستی یازده سپتامبر بررسی های امنیتی مسافران و وسایل آنها سخت گیرانه تر از قبل شد. زیرا دنیا مصمم بود از وقوع حادثه ای مشابه جلوگیری کند و تا اندازه زیادی هم در این زمینه موفق بود. بعد از این همه گیری هم باید ارزیابی های سلامتی به سیستم های فرودگاهی اضافه شود. ایجاد تست های قابل اعتمادی در دنیا که نشان دهد فرد به کوید -۱۹ مبتلا است یا خیر یک ضرورت است و این تست ها باید چند ساعت قبل از سوار شدن افراد به هواپیما انجام شود. یک راه دیگر اندازه گیری دمای بدن افراد است که ان هم باید در فرودگاه انجام شود. افزایش فاصله صندلی ها و ایجاد شرایطی که ارتباط افراد با هم در هواپیما کمتر شود، یکی دیگر از تغییراتی است که می توان انتظار داشت.»
البته یک دیدگاه دیگر هم ایجاد پاسپورت سلامت است که نشان می دهد فرد بیمار است یا خیر. هم اکنون هم در کشور چین و در شهر ووهان چنین مدرکی از طرف دولت به افراد ارایه می شود که این مدرک رنگ های مختلفی دارد. رنگ سبز نشان از سلامت و رنگ قرمز نشان از بیماری فرد دارد. در چین افرادی که این پاسپورت های سلامت سبز رنگ را در اختیار دارند می توانند به راحتی در رستوران ها و فروشگاه ها و مراکز خرید وارد شوند و افرادی که این مدرک را ندارند یا رنگ آن سبز نیست اجازه ورود به هیچ مکان عمومی را ندارند. البته از این افراد خواسته می شود تا درمان کامل در خانه بمانند و بیماریشان را به دیگران منتقل نکنند.
نظام بهداشتی دنیا هم باید تغییر کند
یک تغییر دیگری که برای از سرگیری صنعت توریسم باید ایجاد شود، در نظام بهداشت و درمان کشورها است. فرض کنید فردی در سلامت کامل از کشورش خارج شد و از تمامی ارزیابی های سلامتی فرودگاه هم گذشت و به کشور مقصد رسید. در کشور مقصد به بیماری کوید-۱۹ مبتلا شد. در این زمان رسیدگی به او به عنوان یک بیمار مبتلا به کوید-۱۹ نمی تواند مانند رسیدگی به بیماران خارجی و با هزینه های بالاتر از بیماران مقیم در کشور باشد. زیرا این بیماری غیر قابل پیش بینی است و ممکن است فرد مبتلا اصلا توانایی پرداخت هزینه های کلان را نداشته باشد. مساله دیگر اینکه او به دلیل ابتلا به این بیماری اصلا نمی تواند به کشورش بازگردد و از سیستم بیمه کشورش استفاده کند.در این شرایط باید کشورهایی که علاقمند به جذب توریست هستند رسیدگی به بیماران مبتلا به کوید را با دستورالعمل های جدید انجام دهند.
در پایان باید در نظر داشت که دنیایی که می شناختیم دیگر وجود ندارد و حتی اگر اوضاع تغییرات زیادی هم بکند و مرزها باز شود، شمار افرادی که شرایط را برای سفرهای دور مناسب ارزیابی می کنند و ریسک آن را می پذیرند بسیار کم است.
مجتبی دهقانی
کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی کرمان
