از دی ماه ۹۸ که در شهر ووهان چین نخستین بیماران کرونایی خود را به جهانیان نشان دادند و پس از انتشار سریع این ویروس به کشورهای دیگر از جمله ایران ، زمان و مسایل مختلف پزشکی و فرهنگی و سیاسی و بین الملل تعریفی نو گرفت .
همواره در طول سالیان بسیار ایرانیان در حال و هوای نوروز کم کم خود و اهل خانه و روستا و شهرشان را آماده می کردند که از نوروز ۹۹ استقبال شایانی داشته باشند که ورود مهمان ناخوانده کرونا کل سیستم فردی و اجتماعی را به هم زد .
اگر از دریچه ای نو به این ویروس به ظاهر کوچک ولی در باطن هوشمند و بزرگ بنگریم با توجه به وضعیت اقتصادی عمده مردم ایران و نداشتن امکانات یکسان و فراگیر در شهرها و روستاها بهترین کار ماندن در خانه است .
برای اینکه در یک ماه پیش رو در خانه دچار بیهودگی و خستگی نشویم چند پیشنهاد طرح میکنم .
یک . در صورت امکان سرپرست خانواده یا نماینده تندرست ان خرید های منزل را بصورت هفتگی انجام دهند تا کمتر در مسیر الوده شدن قرار گیرند .
دو . در صورتی که از دستکش و ماسک در بیرون استفاده میکنید حتما انها را پس از استفاده در سطل های درب دار بیتدازیم نه اینکه در خیابان رها سازیم !
سه . از طریق موسسات خیریه و نهادهای دیگر اگر بتوانید برای حداقل یک تا چند خانواده نیازمند یک بسته بهداشتی و خوراکی تهیه و اهدا کنیم بسیار مطلوب است .
چهار . در خانه میتوان ساعتی را به گفتگوی اهل خانه و نقد و بررسی فعالیت های سال پرداخت و ایده و پیشنهادهای بهبود کسب و کار را برای سال ۹۹ داشت .
پنج . کتابخانه و یا همان جند کتابی که در خانه دارید جهت مطالعه منظم وهمجنین دیدن البوم عکس های قدیمی و کمک خانه تکانی به مادر خانواده توصیه دیگر است .
شش . با دقت از ظرفیت فضای مجازی و بخصوص رسانه های نوین و دیدن فیلم های دلخواه استفاده کنیم .
هفت . بخشی از وقت خود را به مراقبه نفس و نیایش اگاهانه با حضرت دوست به سر بریم .
هشت . انواع بازیهای درون خانه مانند دوره پدر بزرگها و مادر بزرگ ها و شنیدن خاطرات آنها راه حل دیگراست .
امیدوارم در سال ۹۹ شاهد ان باشیم که جامعه ایرانی به بلوغ فرهنگی بیشتری در تعاملات فردی و جهانی برسد .
ارزوی سلامتی برای تک تک مردم جهان و بخصوص هموطنان عزیز و هم استانی های بزرگوار دارم .
حسین شهابی
